MFA'yı Zorunlu Kılma ve Passkey'lere Geçiş: En İyi Uygulamalar

Çok Faktörlü Kimlik Doğrulama (MFA), proaktif kullanıcılar için bir güvenlik özelliği olmaktan çıkıp dünya çapındaki kuruluşlar için pazarlık kabul etmeyen, zorunlu bir gerçeğe dönüştü. Bu dönüşüm bir tercihten değil, amansız kimlik bilgisi tabanlı siber saldırılar ve artan yasal baskılarla beslenen bir zorunluluktan kaynaklanıyor. Finansal hizmetlerden kamu sektörüne kadar birçok endüstri, artık MFA'yı uyumluluk için temel bir gereklilik olarak gören çerçeveler altında faaliyet gösteriyor. MFA'nın sunulmak yerine zorunlu kılındığı bu yeni dönem, ilk teknik uygulamanın çok ötesine uzanan bir dizi karmaşık zorluğu da beraberinde getiriyor.

Her kullanıcı MFA kullanmak zorunda olduğunda, her kuruluşun yanıtlaması gereken yeni ve kritik sorular ortaya çıkıyor. Bu makale, bu zorlukları derinlemesine inceleyerek ileriye dönük net bir yol haritası sunacak. Şu konuları ele alacağız:

1. Geniş ölçekte MFA uygulamanın gizli operasyonel maliyetleri ve kullanıcı deneyimi tuzakları nelerdir?

2. Bir seçenek sunulduğunda, kullanıcılar aslında hangi MFA yöntemlerini benimsiyor ve bu durum ne gibi güvenlik riskleri yaratıyor?

3. Zorunlu bir ortamda hesap kurtarma nasıl yeni birincil zorluk haline geliyor ve bunu çözmenin getirdiği ödünler nelerdir?

4. Passkey'ler neden sadece başka bir seçenek değil, MFA zorunluluklarının yarattığı sorunların stratejik çözümü?

5. Zorunlu eski tip MFA'dan passkey'lerin üstün güvenliğine ve kullanıcı deneyimine başarılı bir şekilde geçiş yapmak için pratik, adım adım bir eylem planı nedir?

Bu analiz, tek faktörlü kimlik doğrulamadan zorunlu MFA'ya (ve oradan zorunlu passkey'lere) başarılı bir geçiş için net ve uygulanabilir bir plan sunacaktır.

Zorunluluğun getirdiği zorlukları incelemeden önce, kimlik doğrulama ortamını ve zorunlulukların bu ortamı neden temelden değiştirdiğini net bir şekilde anlamak çok önemli. Terminolojinin kendisi kafa karıştırıcı olabilir, ancak bu ayrımlar herhangi bir güvenlik veya ürün stratejisi için kritik öneme sahiptir.

Kimlik doğrulamanın evrimi, en temel biçiminin doğasında var olan zayıflığa doğrudan bir yanıttır.

• Tek Faktörlü Kimlik Doğrulama (SFA): Alışkın olduğumuz kullanıcı adı ve parola kombinasyonu. Kullanıcının bildiği tek bir "bilgi" faktörüne dayanır. Kimlik avı (phishing), kimlik bilgisi doldurma (credential stuffing) ve kaba kuvvet saldırılarına karşı savunmasızlığı, daha güçlü yöntemlere geçişin ana itici gücüdür.

• İki Adımlı Doğrulama (2SV): Genellikle MFA ile birbirinin yerine kullanılsa da, 2SV daha zayıf ve farklı bir süreçtir. İki doğrulama adımı gerektirir ancak aynı kategoriden iki faktör kullanabilir. Yaygın bir örnek, her ikisi de "bilgi" faktörü olan parola ve ardından gelen bir güvenlik sorusudur. SFA'dan daha iyi olsa da, gerçek çok faktörlü güvenlik kriterlerini karşılamaz.

• Çok Faktörlü Kimlik Doğrulama (MFA): Güvenlikte altın standart olan MFA, en az iki farklı kimlik doğrulama faktörü kategorisinden doğrulama gerektirir. Üç ana kategori şunlardır:

  • Bilgi: Kullanıcının bildiği bir şey (ör. parola, PIN).

  • Sahiplik: Kullanıcının sahip olduğu bir şey (ör. kod alan bir cep telefonu, donanım güvenlik anahtarı).

  • Biyometri: Kullanıcının kendisi olan bir şey (ör. parmak izi, yüz tanıma).

İsteğe bağlı MFA'dan zorunlu MFA'ya geçiş, bir paradigma kaymasıdır. İsteğe bağlı bir sistem, en güvenlik bilinçli kullanıcıların kademeli olarak benimsemesine olanak tanıyarak gerçek zorluk noktalarını gizler. Bir zorunluluk ise, teknolojiye en yatkın olandan en uzak olana kadar tüm kullanıcı tabanını aynı anda yeni sisteme geçmeye zorlar ve kullanıcı deneyimi ile destek yapısındaki her kusuru ortaya çıkarır.

Bu değişim, başta Avrupa'nın ikinci Ödeme Hizmetleri Direktifi (PSD2) ve onun Güçlü Müşteri Kimlik Doğrulaması (SCA) gerekliliği olmak üzere yasal düzenlemelerle hızlandı. Bu düzenleme, çoğu çevrimiçi işlem için MFA'yı zorunlu kılarak Avrupa ödeme ortamını temelden yeniden şekillendirdi. Finansal kurumları açık API'ler ve daha güçlü güvenlik önlemleri benimsemeye zorlayarak PSD2, zorunlu kimlik doğrulama konusunda devasa ve gerçek dünya tabanlı bir vaka çalışması sunuyor.

SCA'nın temel amacı, elektronik ödemeler için iki bağımsız kimlik doğrulama faktörü gerektirerek dolandırıcılığı azaltmaktı. Ancak ilk uygulama, bazı Avrupalı satıcıların kullanıcı kafa karışıklığı ve sepet terk etme nedeniyle işlemlerinin neredeyse %40'ını kaybetmesiyle önemli sorunlar yarattı. Zamanla ekosistem adapte oldu ve Avrupa Merkez Bankası'nın Ağustos 2024 tarihli bir raporu, SCA ile doğrulanan işlemlerin artık önemli ölçüde daha düşük dolandırıcılık oranlarına sahip olduğunu doğruladı. Bu durum, uzun vadeli güvenlik faydasını gösterirken, güvenliği kullanıcı deneyimiyle dengelemenin kritik ihtiyacını da vurguluyor.

Bu zorunluluklar başlangıçta zorluklar yaratsa da, aynı zamanda istemsiz bir kitlesel eğitim ortamı da oluşturuyor. Milyonlarca kullanıcı bankaları tarafından bir işlemi parmak izi veya bir kodla onaylamaya zorlandığında, ikinci bir faktör kavramına aşina hale geliyorlar. Yönetmeliklerin yönlendirdiği bu normalleşme, paradoksal bir şekilde diğer kuruluşların da önünü açıyor. Konuşma, "MFA nedir ve neden ihtiyacım var?" sorusundan "İşte zaten bildiğiniz güvenlik adımını yapmanın yeni ve daha kolay yolu" şeklinde evrilebiliyor. Bu, passkey'ler gibi üstün bir deneyimi tanıtmak için mükemmel bir zemin oluşturuyor.

Bu düzenlemelerin özellikleri ve passkey'lerle ilişkileri hakkında daha fazla bilgi edinmek isterseniz, bu kaynakları keşfedebilirsiniz:

• PSD2 ve SCA Gerekliliklerinin Analizi

• SCA Gerekliliklerinin Passkey'ler İçin Anlamı

• PSD2 Passkey'leri: Kimlik Avına Dayanıklı ve PSD2 Uyumlu MFA

• PSD3 / PSR'nin Passkey'ler Üzerindeki Etkileri

• PSD3 / PSR Kapsamında Yetkilendirilmiş Kimlik Doğrulama ve Passkey'ler

Tüm kullanıcı tabanında MFA'yı zorunlu kılmak, ilk planlama sırasında genellikle hafife alınan bir dizi pratik zorluğu ortaya çıkarır. Bu sorunlar kullanıcı deneyimini, güvenlik duruşunu ve operasyonel maliyetleri etkiler.

Kayıt zorunlu olduğunda, kötü bir kullanıcı deneyimi artık sadece can sıkıcı bir durum olmaktan çıkar; iş operasyonlarının önünde doğrudan bir engele dönüşür. Kuruluşlar genellikle iki strateji arasında seçim yapar: Bir sonraki girişte MFA kurulumunu gerektiren zorunlu kayıt veya kullanıcılara zamanla hatırlatma yapan aşamalı kayıt. Zorunlu kayıt, uyumluluğu daha hızlı sağlasa da, süreç sorunsuz değilse daha yüksek kullanıcı hayal kırıklığı ve sistemden ayrılma riski taşır. Başarı, birden fazla kimlik doğrulama yöntemi sunmak, son derece net talimatlar sağlamak ve authenticator uygulamaları için QR kodu yanında metin tabanlı bir gizli anahtar sunarak tüm kullanıcılar için erişilebilirlik sağlamak gibi UX en iyi uygulamalarına bağlıdır.

Bir hesapta MFA etkinleştirildiğinde, ikinci bir faktörü kaybetmek tamamen dışarıda kalmak anlamına gelir. Zorunlu bir dünyada bu, birkaç güvenlik bilinçli kullanıcı için münferit bir olay değildir; tüm kullanıcı tabanı ve onlara hizmet eden destek ekipleri için yaygın ve kritik bir zorluk haline gelir. Bu da hesap kurtarmayı en büyük tek zorluk yapar.

Finansal riskler yüksektir: Yardım masası aracılığıyla yapılan tek bir parola veya MFA sıfırlaması, bir şirkete ortalama 70 dolara mal olabilir. Yüz binlerce kullanıcısı olan bir kuruluş için, küçük bir yüzdelik dilimin bile kurtarmaya ihtiyaç duyması, milyonlarca dolarlık operasyonel maliyet ve verimlilik kaybı anlamına gelebilir.

Kuruluşlar güvenlik, maliyet ve kolaylık arasında zor bir seçimle karşı karşıya kalır:

• Yardım Masası Destekli Kurtarma: Bir destek personeli, kullanıcının kimliğini bir video görüşmesi veya başka yollarla doğrulayabilir. Bu güvenli, insan tarafından doğrulanmış bir süreçtir ancak ölçeklendirilmesi fahiş derecede pahalı ve yavaştır, bu da çoğu işletme için sürdürülemez kılar.

• E-posta/SMS Tabanlı Kurtarma: Düşük maliyeti ve kullanıcı aşinalığı nedeniyle en yaygın yöntemdir. Ancak, aynı zamanda kritik bir güvenlik zayıflığıdır. Bir saldırgan, diğer saldırıların yaygın bir öncüsü olan kullanıcının e-posta hesabını zaten ele geçirmişse, kurtarma kodunu kolayca ele geçirip MFA'yı tamamen atlayabilir. Bu yöntem, zorunluluğun sağlamayı amaçladığı güvenlik faydalarını etkili bir şekilde ortadan kaldırır.

• Önceden Kaydedilmiş Yedek Kodlar: Kullanıcılara kayıt sırasında tek kullanımlık bir dizi yedek kod verilir. E-posta ile kurtarmadan daha güvenli olsa da, bu yaklaşım ilk kurulum sürecine zorluk ekler. Ayrıca, kullanıcılar genellikle bu kodları güvenli bir şekilde saklamayı başaramaz veya kaybederler, bu da onları sonuçta aynı kilitlenme sorununa geri götürür.

• Selfie ile Kimlik Doğrulama: Bu yüksek güvenceli yöntem, kullanıcının canlı bir selfie çekmesini ve devlet tarafından verilen bir kimliğin (ehliyet veya pasaport gibi) fotoğrafını çekmesini gerektirir. Yapay zeka destekli sistemler daha sonra kimliği doğrulamak için yüzü kimlikle eşleştirir. Bankacılık ve finansal hizmetlerde kimliğin kayıt sırasında doğrulandığı yerlerde yaygın olmakla birlikte, bazı kullanıcılar için gizlilik endişeleri yaratır ve fiziksel kimliklerini yanlarında bulundurmalarını gerektirir.

• Dijital Kimlik Bilgileri ve Cüzdanlar: Gelişmekte olan, geleceğe dönük bir seçenek, bir dijital cüzdanda saklanan doğrulanabilir dijital kimlik bilgilerini kullanmayı içerir. Bir kullanıcı, hizmete özgü bir kurtarma akışından geçmeden kimliğini kanıtlamak için güvenilir bir ihraççıdan (devlet veya banka gibi) bir kimlik bilgisi sunabilir. Bu yöntem henüz ilk aşamalarındadır ancak daha taşınabilir ve kullanıcı kontrollü bir kimlik doğrulama geleceğine işaret etmektedir.

Herhangi bir MFA sistemindeki sık ve kritik bir başarısızlık noktası, cihaz yaşam döngüsüdür. Bir kullanıcı yeni bir telefon aldığında, kimlik doğrulama yönteminin sürekliliği büyük önem taşır.

• SMS: Bu yöntem nispeten taşınabilirdir, çünkü bir telefon numarası yeni bir SIM kart aracılığıyla yeni bir cihaza aktarılabilir. Ancak, bu sürecin kendisi, bir dolandırıcının bir mobil operatörü kurbanın numarasını kendi kontrolündeki bir SIM'e taşımaya ikna ettiği SIM-swapping saldırılarında kullanılan saldırı vektörüdür.

• Authenticator Uygulamaları (TOTP): Bu, kullanıcılar için büyük bir zorluk kaynağıdır. Kullanıcı, authenticator uygulaması içinde proaktif olarak bir bulut yedekleme özelliğini etkinleştirmediyse (ki bu evrensel olmayan ve her zaman kullanılmayan bir özelliktir), kodları üreten gizli anahtarlar eski cihazla birlikte kaybolur. Bu, kullanıcıyı güvence altına aldığı her bir hizmet için tam ve genellikle acı verici bir hesap kurtarma sürecine zorlar.

• Anlık Bildirimler: TOTP uygulamalarına benzer şekilde, anlık bildirim tabanlı MFA, kayıtlı bir cihazdaki belirli bir uygulama kurulumuna bağlıdır. Yeni bir telefon, yeni bir kayıt gerektirir ve aynı kurtarma zorluklarını tetikler.

Bir kuruluş MFA'yı zorunlu kılıp çeşitli yöntemler sunduğunda, öngörülebilir bir model ortaya çıkar: Kullanıcıların +%95'i en tanıdık ve en kolay olarak algılanan yönteme, yani genellikle SMS tabanlı tek kullanımlık parolalara (OTP) yönelir. Bu davranış bir paradoks yaratır. Bir CISO, güvenliği artırmak için MFA'yı zorunlu kılabilir. Ancak, birçok kullanıcı SMS gibi kimlik avına açık bir yönteme güvenmeye devam ederse, kuruluş %100 uyumluluk sağlayabilir, ancak gelişmiş saldırılara karşı savunmasını önemli ölçüde iyileştiremez. Bunu fark eden Microsoft gibi platformlar, kullanıcıları SMS veya sesli aramalar yerine authenticator uygulamaları gibi daha güvenli seçeneklere aktif olarak yönlendiren "sistem tercihli MFA" özelliğini tanıttı. Bu, kritik bir dersi vurgular: Sadece MFA'yı zorunlu kılmak yetersizdir. MFA'nın türü son derece önemlidir ve kuruluşlar kullanıcıları aktif olarak daha zayıf, kimlik avına açık faktörlerden uzaklaştırmalıdır.

MFA'yı zorunlu kılma kararı, operasyonel kaynaklar üzerinde doğrudan ve ölçülebilir bir etkiye sahiptir. Kaçınılmaz olarak kayıt sorunları, kaybolan authenticator'lar ve kurtarma talepleriyle ilgili yardım masası biletlerinde bir artışı tetikler. Gartner araştırması, tüm BT destek çağrılarının %30-50'sinin zaten parola ile ilgili sorunlar için olduğunu gösteriyor; zorunlu MFA, özellikle hantal kurtarma akışlarıyla birleştiğinde, bu yükü önemli ölçüde artırır. Bu, CTO'ların ve Proje Yöneticilerinin öngörmesi gereken doğrudan maliyetlere dönüşür. Dahası, yardım masasının kendisi, saldırganların hayal kırıklığına uğramış, kilitli kalmış kullanıcıları taklit ederek destek personelini kendi adlarına MFA faktörlerini sıfırlamaya ikna ettiği sosyal mühendislik saldırıları için birincil hedef haline gelir.

Zorunlu MFA'nın büyük ölçekli, gerçek dünya uygulamalarını incelemek, neyin işe yaradığı ve neyin önemli zorluklar yarattığı konusunda paha biçilmez dersler sunar. Belirli şirketlere odaklanmak yerine, bu deneyimleri birkaç evrensel gerçeğe damıtabiliriz.

• Başlangıçtaki Zorluk Kaçınılmazdır, Ancak Yönetilebilir: Avrupa'daki SCA uygulamasının başlangıcı, güvenlik için bile olsa kullanıcı davranışında büyük bir değişikliği zorlamanın başlangıçta dönüşüm oranlarına zarar vereceğini gösterdi. Ancak, aynı zamanda rafine edilmiş süreçler ve kullanıcı alışkanlığı ile bu olumsuz etkilerin zamanla azaltılabileceğini de gösterdi. Anahtar, bu zorluğu öngörmek ve en başından itibaren mümkün olan en akıcı, kullanıcı dostu akışı tasarlamaktır.

• Kullanıcı Seçimi İki Ucu Keskin Bir Bıçaktır: Seçenekler sunulduğunda, kullanıcılar sürekli olarak en az direnç gösteren yolu seçerler, bu da genellikle SMS gibi tanıdık ama daha az güvenli MFA yöntemlerini seçmek anlamına gelir. Bu, kuruluşun zorunluluğun lafzını yerine getirdiği ancak ruhunu yerine getirmediği, kimlik avına karşı savunmasız kaldığı bir "göstermelik uyumluluk" durumuna yol açar. Başarılı bir strateji, kullanıcıları aktif olarak daha güçlü, kimlik avına dayanıklı seçeneklere yönlendirmelidir.

• Hesap Kurtarma Aşil Topuğu Haline Geliyor: Zorunlu bir dünyada, hesap kurtarma uç bir durum olmaktan çıkıp birincil bir operasyonel yük ve kritik bir güvenlik zayıflığına dönüşür. Kurtarma için e-posta veya SMS'e güvenmek tüm güvenlik modelini baltalarken, yardım masası destekli kurtarma finansal olarak sürdürülemezdir. Sağlam, güvenli ve kullanıcı dostu bir kurtarma süreci sonradan düşünülecek bir şey değil; herhangi bir başarılı zorunluluk için temel bir gerekliliktir.

• Aşamalı Uygulamalar Riski Önemli Ölçüde Azaltır: Tüm kullanıcı tabanına "büyük bir patlama" ile uygulama yapmaya çalışmak yüksek riskli bir stratejidir. Büyük kurumsal dağıtımlarda kanıtlanmış daha tedbirli bir yaklaşım, yeni sistemi önce daha küçük, kritik olmayan kullanıcı gruplarıyla denemektir. Bu, proje ekibinin hataları belirleyip çözmesine, kullanıcı deneyimini iyileştirmesine ve tam ölçekli bir dağıtımdan önce kontrollü bir ortamda geri bildirim toplamasına olanak tanır.

• Merkezi Bir Kimlik Platformu Güçlü Bir Kolaylaştırıcıdır: Önceden var olan, merkezi bir Kimlik ve Erişim Yönetimi (IAM) veya Tek Oturum Açma (SSO) platformuna sahip olan kuruluşlar, sorunsuz bir geçiş için çok daha iyi bir konumdadır. Merkezi bir kimlik sistemi, yeni kimlik doğrulama politikalarının yüzlerce veya binlerce uygulamaya hızlı ve tutarlı bir şekilde uygulanmasına olanak tanıyarak projenin karmaşıklığını ve maliyetini önemli ölçüde azaltır.

FIDO Alliance'ın WebAuthn standardı üzerine inşa edilen passkey'ler, eski tip MFA'ya göre sadece kademeli bir iyileştirme değildir. Açık anahtar kriptografisine dayanan temel mimarileri, MFA zorunluluklarının yarattığı en acı verici ve kalıcı sorunları çözmek için özel olarak tasarlanmıştır.

• Kurtarma Kâbusunu Çözmek: Zorunlu MFA'nın en büyük tek zorluğu hesap kurtarmadır. Passkey'ler bu sorunu doğrudan ele alır. Bir passkey, kullanıcının cihazları arasında Apple'ın iCloud Keychain veya Google Password Manager gibi platform ekosistemleri aracılığıyla senkronize edilebilen bir kriptografik kimlik bilgisidir. Bir kullanıcı telefonunu kaybederse, passkey'i dizüstü bilgisayarında veya tabletinde hala mevcuttur. Bu, kilitlenme sıklığını önemli ölçüde azaltır ve e-posta gibi güvensiz kurtarma kanallarına veya maliyetli yardım masası müdahalelerine olan bağımlılığı azaltır.

• Cihaz Yaşam Döngüsü Sorununu Çözmek: Passkey'ler senkronize edildiği için, yeni bir cihaz edinme deneyimi yüksek sürtünme noktasından sorunsuz bir geçişe dönüşür. Bir kullanıcı yeni bir telefonda Google veya Apple hesabına giriş yaptığında, passkey'leri otomatik olarak geri yüklenir ve kullanıma hazır hale gelir. Bu, geleneksel, cihaza bağlı authenticator uygulamalarının gerektirdiği acı verici, uygulama bazında yeniden kayıt sürecini ortadan kaldırır.

• Kullanıcı Tercihi Paradoksunu Çözmek: Passkey'ler klasik güvenlik-kolaylık ikilemini çözer. Mevcut en güvenli kimlik doğrulama yöntemi olan kimlik avına dayanıklı açık anahtar kriptografisi, aynı zamanda kullanıcı için en hızlı ve en kolay olanıdır. Tek bir biyometrik hareket veya cihaz PIN'i yeterlidir. Kullanıcının daha zayıf, daha az güvenli bir seçeneği seçmesi için hiçbir teşvik yoktur, çünkü en güçlü seçenek aynı zamanda en uygun olanıdır.

• Kimlik Avı Zafiyetini Çözmek: Passkey'ler tasarım gereği kimlik avına dayanıklıdır. Kayıt sırasında oluşturulan kriptografik anahtar çifti, web sitesinin veya uygulamanın belirli kökenine (ör. corbado.com) bağlıdır. Bir kullanıcı, benzer görünümlü bir kimlik avı sitesinde (ör. corbado.scam.com) passkey'ini kullanması için kandırılamaz, çünkü tarayıcı ve işletim sistemi köken uyuşmazlığını tanıyacak ve kimlik doğrulamasını gerçekleştirmeyi reddedecektir. Bu, paylaşılan sırlara (parolalar veya OTP'ler gibi) dayalı hiçbir yöntemin sunamayacağı temel bir güvenlik garantisi sağlar.

• MFA Yorgunluğunu Çözmek: Yüz Tanıma (Face ID) taraması veya parmak izi dokunuşu gibi tek ve basit bir kullanıcı eylemi, aynı anda cihazdaki kriptografik anahtara sahip olmayı ("sahip olduğunuz bir şey") ve biyometri yoluyla biyometrik doğrulamayı ("olduğunuz bir şey") kanıtlar. Bu, kullanıcıya tek ve zahmetsiz bir adım gibi gelir, ancak kriptografik olarak çok faktörlü kimlik doğrulama gerekliliğini karşılar. Bu, kuruluşların eski tip MFA ile ilişkili ekstra adımlar ve bilişsel yük olmadan sıkı uyumluluk standartlarını karşılamasına olanak tanır.

Eski tip MFA'dan passkey öncelikli bir stratejiye geçiş, teknoloji, kullanıcı deneyimi ve iş hedeflerini ele alan bilinçli, çok aşamalı bir yaklaşım gerektirir.

Passkey'leri zorunlu kılmadan önce, kullanıcı tabanınızın bunları benimseme konusundaki teknik kapasitesini anlamalısınız. Bu, bir uygulamanın fizibilitesini ve zaman çizelgesini ölçmek için kritik bir ilk adımdır.

• Cihaz Ortamınızı Analiz Edin: Kullanıcılarınızın tercih ettiği işletim sistemleri (iOS, Android, Windows sürümleri) ve tarayıcılar hakkında veri toplamak için mevcut web analiz araçlarını kullanın.

• Bir Passkey Hazırlık Aracı Dağıtın: Daha kesin veriler için, Corbado Passkeys Analyzer gibi hafif, gizliliği koruyan bir araç web sitenize veya uygulamanıza entegre edilebilir. Kullanıcılarınızın yüzde kaçının cihazlarının platform authenticator'larını (Face ID, Touch ID ve Windows Hello gibi) ve passkey otomatik doldurmayı sağlayan Conditional UI gibi önemli UX geliştirmelerini desteklediği hakkında gerçek zamanlı analitikler sağlar. Bu veriler, gerçekçi bir benimseme modeli oluşturmak için esastır.

Passkey'lere geçiş anlık değil, kademeli olacaktır. Başarılı bir strateji, passkey'leri birincil, tercih edilen yöntem olarak tanıtan ve uyumsuz cihazlardaki kullanıcılar veya henüz kaydolmamış olanlar için güvenli bir yedek sağlayan hibrit bir sistem gerektirir.

• Bir Entegrasyon Modeli Seçin:

  • Önce Tanımlayıcı: Kullanıcı e-postasını veya kullanıcı adını girer. Sistem daha sonra bu tanımlayıcı için bir passkey'in kayıtlı olup olmadığını kontrol eder ve eğer öyleyse, passkey ile giriş akışını başlatır. Değilse, sorunsuz bir şekilde parolaya veya başka bir güvenli yönteme geri döner. Bu yaklaşım en iyi kullanıcı deneyimini sunar ve genellikle daha yüksek benimseme oranlarına yol açar.

  • Özel Passkey Butonu: Geleneksel giriş formunun yanına "Bir passkey ile giriş yap" butonu yerleştirilir. Bu, uygulanması daha basittir ancak yeni yöntemi seçme sorumluluğunu kullanıcıya yükler, bu da daha düşük kullanımla sonuçlanabilir.

• Yedeklerin Güvenli Olduğundan Emin Olun: Yedek mekanizmanız güvenlik hedeflerinizi baltalamamalıdır. SMS OTP'leri gibi güvensiz yöntemlere geri dönmekten kaçının. Daha güçlü bir alternatif, kullanıcının doğrulanmış e-posta adresine gönderilen ve belirli bir oturum için sahiplik faktörü olarak hizmet eden, zamana duyarlı tek kullanımlık bir kod veya sihirli bağlantı kullanmaktır.

Etkili iletişim, sorunsuz bir uygulama için esastır. Amaç, passkey'leri başka bir güvenlik zahmeti olarak değil, kullanıcının deneyimine yönelik önemli bir yükseltme olarak çerçevelemektir.

• Fayda Odaklı Mesajlaşma: Kullanıcı faydalarına odaklanan açık ve basit bir dil kullanın: "Daha hızlı ve daha güvenli giriş yapın," "Unutulan parolalara veda edin," ve "Parmak iziniz artık anahtarınız." Tanınırlık oluşturmak için tutarlı bir şekilde resmi FIDO passkey simgesini kullanın.

• Aşamalı Uygulama Stratejisi:

  1. "Çekme" Stratejisiyle Benimsemeye Başlayın: Başlangıçta, kullanıcının Hesap Ayarları sayfasında bir seçenek olarak passkey oluşturma imkanı sunun. Bu, erken benimseyenlerin ve teknoloji meraklısı kullanıcıların herkesin akışını bozmadan sisteme dahil olmasına olanak tanır.

  2. "İtme" Stratejisiyle Benimsemeye Geçin: Sistem stabil hale geldikten sonra, kullanıcıları eski parolalarıyla başarılı bir şekilde giriş yaptıktan hemen sonra proaktif olarak bir passkey oluşturmaya yönlendirmeye başlayın. Bu, kullanıcıları zaten bir "kimlik doğrulama zihniyetinde" oldukları anda yakalar.

  3. Kayıt Sürecine Entegre Edin: Son olarak, tüm yeni kullanıcı kayıtları için passkey oluşturmayı birincil, önerilen bir seçenek haline getirin.

Veriye dayalı bir yaklaşım, passkey'lere yapılan yatırımı doğrulamak ve deneyimi sürekli olarak optimize etmek için esastır. Tüm ekipler kendi rolleriyle ilgili metrikleri izlemelidir.

• Benimseme ve Etkileşim Metrikleri:

  • Passkey Oluşturma Oranı: Uygun kullanıcıların passkey oluşturan yüzdesi.

  • Passkey Kullanım Oranı: Toplam girişlerin passkey ile gerçekleştirilen yüzdesi.

  • İlk Kritik Eyleme Kadar Geçen Süre: Yeni kullanıcıların passkey'leri benimsedikten sonra kritik bir eylemi ne kadar hızlı gerçekleştirdiği.

• İş ve Operasyonel Metrikler:

  • Parola Sıfırlama Biletlerinde Azalma: Azalan yardım masası maliyetlerinin doğrudan bir ölçüsü.

  • SMS OTP Maliyetlerinde Azalma: Eski bir faktörü ortadan kaldırmaktan kaynaklanan somut maliyet tasarrufu.

  • Giriş Başarı Oranı: Passkey girişlerinin başarı oranını parola/MFA girişleriyle karşılaştırma.

  • Hesap Ele Geçirme Olaylarında Düşüş: Güvenlik etkinliğinin nihai ölçüsü.

Aşağıdaki tablolar, kimlik doğrulama yöntemlerini karşılaştıran ve passkey çözümlerini yaygın iş sorunlarıyla doğrudan eşleştiren kısa bir özet sunmaktadır.

Passkey'ler Zorunlu MFA'nın Yarattığı Sorunlara Nasıl Çözüm Sunar?

Zorunlu Çok Faktörlü Kimlik Doğrulama çağı kalıcıdır. Kimlik bilgisi tabanlı saldırılara karşı savunma yapma kritik ihtiyacından doğmuş olsalar da, bu zorunluluklar istemeden yeni bir zorluklar ortamı yaratmıştır.

MFA'yı zorunlu kılmanın, SMS ücretlerinin doğrudan maliyetlerinden, kayıt ve cihaz değişiklikleriyle boğuşan kullanıcılardan gelen yardım masası biletlerindeki artışa kadar önemli operasyonel yükler getirdiğini gördük. Bir seçenek sunulduğunda, kullanıcıların SMS gibi tanıdık ama kimlik avına açık yöntemlere yöneldiğini, kağıt üzerinde uyumluluk sağladığını ancak kuruluşu gerçek dünya saldırılarına karşı savunmasız bıraktığını öğrendik. En önemlisi, zorunlu bir dünyada, hesap kurtarmanın en büyük tek başarısızlık noktası, büyük bir kullanıcı hayal kırıklığı kaynağı ve yanlış ele alındığında devasa bir güvenlik açığı haline geldiğini tespit ettik.

Eski tip MFA yöntemleri bu sorunları çözemez. Ama passkey'ler çözebilir. Passkey'lerin, birbiriyle bağlantılı kurtarma, kullanıcı zorluğu ve güvenlik sorunlarını doğrudan çözen kesin bir yanıt olduğunu gösterdik. Senkronize doğaları çoğu kilitlenme senaryosunu ortadan kaldırır, biyometrik kullanım kolaylıkları daha zayıf seçenekleri tercih etme teşvikini ortadan kaldırır ve kriptografik tasarımları onları kimlik avına karşı bağışık kılar. Son olarak, hazır olma durumunu denetlemekten başarıyı ölçmeye kadar, her kuruluşun bu stratejik geçişi yapması için pratik bir yol sağlayan net, dört adımlı bir plan ortaya koyduk.

Bu değişimi sadece bir uyumluluk baş ağrısı olarak görmek, sunduğu stratejik fırsatı kaçırmak demektir. Avrupa bankacılığında Güçlü Müşteri Kimlik Doğrulaması'nın öncüleri, başlangıçtaki zorluklara rağmen, sonuçta tüm bir endüstri için kullanıcı beklentilerini şekillendirdi. Bugün, passkey'lerin öncüleri aynı fırsata sahip. Bu geçişi benimseyerek, kuruluşlar bir güvenlik zorunluluğunu külfetli bir yükümlülükten güçlü ve kalıcı bir rekabet avantajına dönüştürebilir. Zorunluluktan ivme kazanmaya geçişinizi planlamanın tam zamanı.